Kuponların NFT alanına entegrasyonu üzerine düşünceler

Kuponlar e-ticaret platformlarında önemli bir rol oynamaktadır. Sadece tüketimi teşvik etmekle kalmaz, işlem hacmini artırır, aynı zamanda görev tamamlamak için bir ödül olarak da kullanılabilir, kullanıcı etkinliğini ve tutma oranını artırır. Doğrudan nakit vermek yerine, kuponlar kullanım alanının sınırlı olması, düşük dolaşım ve maliyet gecikmesi gibi özelliklere sahiptir, bu da onları daha hedefli ve maliyet etkin bir pazarlama aracı haline getirir.

NFT alanında kuponları tanıtırken, NFT'nin kendisinin tüketim malı mı yoksa yatırım aracı mı olduğu dikkate alınmalıdır. Yatırım aracı olarak kabul edilen NFT'ler genellikle daha yüksek bir likiditeye sahipken, kuponlar likidite açısından zayıftır; ancak NFT satın alındığında dolaylı olarak likidite özelliği kazanılır. Kuponlar platform veya satıcı tarafından verilebilir ve maliyet yükümlülüğünü etkiler.

NFT yaşam döngüsünde, indirim kuponlarının devreye alınabileceği iki ana aşama bulunmaktadır:

1. (Mint) aşaması: Bu aşamada kullanıcılar doğrudan NFT sözleşmesi ile etkileşimde bulunur. Proje sahipleri, ön reklamı teşvik etmek veya daha fazla kullanıcının minting'e katılmasını teşvik etmek için kuponlar kullanabilir. Bu yöntem ek bir harcama yaratmaz, sadece geliri azaltır.

2. İkincil piyasa işlem aşaması: Bu aşamada NFT sahipleri, ticaret piyasası sözleşmeleri ve alıcılar yer almaktadır. Bu aşamada, kuponların dağıtımını yapan taraf NFT ihraç eden, NFT sahipleri veya ticaret platformu olabilir. Her durumda maliyet ve gelir yapıları farklılık göstermektedir.

NFT ihraççılarının ikincil piyasada kupon dağıtması, özel bir cüzdan kurarak farkı sübvanse etmelerini gerektirir ve bu ek giderlere yol açar. Ticaret platformları da kupon dağıtmak için ek harcama yapmalıdır, ancak bu platform üzerindeki tüm NFT'leri kapsayabilir. NFT sahiplerinin kupon dağıtması ise ticaret platformunun teknik desteğini gerektirir ve şu anda oldukça nadirdir.

Kupon stratejilerini değerlendirirken, maliyet ve fayda arasında bir denge kurmak gerekir. NFT ihraççıları için maliyet, kupon toplamının kullanım oranı ile çarpılmasıyla hesaplanır; faydalar ise görev tamamlama oranı ve NFT dolaşımındaki artışı içerir. Ticaret platformları açısından benzer maliyetlerin yanı sıra, faydalar esas olarak işlem hacmindeki artışla ortaya çıkar. Ancak, NFT pazarının özel doğası nedeniyle, kullanıcı davranış modelleri geleneksel e-ticaretle farklılık göstermektedir, bu nedenle reklam gelirleri gibi geleneksel gelir modelleri geçerli olmayabilir.

Özetle, NFT ihraççısı tarafından madencilik aşamasında kupon dağıtımı, nispeten uygulanabilir bir stratejidir. Bu, sosyal medya platformları üzerindeki çekilişler ve beyaz liste dışında başka bir pazarlama aracı olarak kullanılabilir. İkincil piyasa işlem aşamasında ise, NFT ihraççısı, sahipleri veya işlem platformları tarafından kupon dağıtımı yapılırken, maliyet etkinliğinin dikkatlice değerlendirilmesi gerekmektedir.

Gelecekte, eğer bu ürün fikri uygulanabilir olduğu kanıtlanırsa, kupon işlevini destekleyen akıllı sözleşmeler geliştirilmesi ve mevcut NFT sözleşmelerinin ilgili şekilde değiştirilmesi düşünülebilir. Bu, NFT ekosistemine yeni pazarlama ve etkileşim olanakları sunacaktır.