Web3 Girişiminin Uyumluluk Zorlukları: Hong Kong ve Shenzhen "Ön Dükkan Arka Fabrika" Modelinin Analizi
Son yıllarda, Web3 girişim dünyasında "ön dükkan arka fabrika" olarak adlandırılan bir model dikkat çekmektedir. Bu model genellikle, Hong Kong'da proje veya şirket kurulmasını, düzenlemelere ve yurt dışı sermayeye yönelik olmasını, Shenzhen'de ise teknik geliştirme ve kısmi operasyonların organize edilmesini ifade eder; böylece güçlü Ar-Ge yeteneklerinden ve daha düşük maliyetlerden faydalanılır. Ancak, bu model gerçekten Uyumluluk sağlıyor mu? Web3 girişimi için uygulanabilir bir yol haline gelebilir mi? Bu makalede bu konu derinlemesine incelenecektir.
"Ön Dükkan Arka Fabrika" Modelinin Kökeni
Bu modelin ortaya çıkmasının başlıca nedeni, düzenleyici kurumların yalnızca projelerin doğrudan yerel kullanıcılara hizmet edip etmediğine değil, aynı zamanda projelerin gerçek işletimi, temel karar verme süreçleri ve fon yönetiminin nerede yapıldığına da dikkat etmesidir. Görünüşte, birçok Web3 projesi yasal varlıklarını ve iş kayıtlarını Hong Kong veya diğer yurtdışı bölgelerde oluşturmakta, teknik yöntemler kullanarak hizmet alanını Hong Kong ve yurtdışı kullanıcılarıyla sınırlamakta ve yurtdışında fon tasfiyesi, lisans başvurusu ve pazarlama gibi aşamaları tamamlamaktadır.
Şenzhen'de bir teknik ekip kurmayı seçmek, maliyet etkinliği ve teknik avantajlar göz önünde bulundurularak yapılmıştır. Şenzhen, Guangdong-Hong Kong-Makao Büyük Koyu Bölgesi'nin önemli bir parçası olarak, olgun bir teknoloji AR-GE altyapısına ve zengin Web3 yetenek havuzuna sahiptir. Birçok proje için, temel AR-GE'yi Şenzhen'e dış kaynak kullanarak yaptırmak, geleneksel internet endüstrisindeki "yurtdışı şirket + yurtiçi dış kaynak geliştirme" modeline benzer bir durumdur ve normal bir ticari seçenektir.
"Ön Dükkan Arka Fabrika" Modelinin Karşılaştığı Zorluklar
Yüzeyde, bu model yurtiçi ve yurtdışı operasyon işlevlerini net bir şekilde ayırarak, düzenleyici doğrudan müdahale riskini geçici olarak önlüyor gibi görünmektedir. Ancak, bu modelin doğası gereği hala güçlü bir Uyumluluk hassasiyeti vardır.
Web3 projelerinin teknik geliştirme, ürün iterasyonu ve iş operasyonları yüksek derecede birbirine bağlıdır. Birçok durumda, yerel teknik ekipler sadece geliştirme işlerini üstlenmekle kalmayıp, aynı zamanda token tasarımı, bazı operasyonlar, veri işleme hatta kullanıcı desteği gibi aşamalara da kaçınılmaz bir şekilde katılmaktadır; bu da projenin uyumluluk açısından riskler taşımaktadır.
Regülatörler, yalnızca yüzeysel yapıların düzenlemelere uygun olup olmadığını değil, aynı zamanda projenin gerçek kontrol zincirine de derinlemesine bakacaklar - kimlerin temel işletme haklarına, finans akış karar verme yetkisine ve kullanıcı verileri yönetim yetkisine sahip olduğuna. Eğer projenin günlük işletme yönetimi, kritik kararlar ve finans işlemleri hâlâ yurtiçinde yoğunlaşıyorsa, projenin ana gövdesi Hong Kong'da kaydedilmiş olsa bile, hizmet sunduğu müşteriler yurtdışındaki kullanıcılarla sınırlı olsa bile, bu durum "gerçek anlamda" yurtiçi kaynakları kullanarak yasadışı finansal hizmetler sunduğu olarak kolayca değerlendirilebilir.
Dikkate değer bir diğer husus, bazı projelerin maliyetleri düşürmek veya verimliliği artırmak için, pazarlama, topluluk yönetimi hatta müşteri hizmetlerinin bir kısmını Shenzhen ekibine dış kaynak olarak vermeyi veya doğrudan yerel ekipten küresel kullanıcılara yönelik operasyonel faaliyetler başlatmayı tercih etmeleridir. Bu tür bir uygulama, düzenleyici otoriteler tarafından ana operasyon zincirinin net bir şekilde ayrılmadığı ve yasal düzenlemeleri aşma şüphesi taşıdığı şeklinde değerlendirilebilir.
Ayrıca, teknik ekibin ürün mantığı tasarımına derinlemesine katılımı nedeniyle, yüzeysel olarak yurtdışında yeni ürün veya özelliklerin piyasaya sürüldüğü görünse de, geliştirme ve lansman süreçleri çoktan Shenzhen'de tamamlanmış olabilir. Bu da yurtiçi ekip ile finansal hizmetler arasındaki sınırların daha da belirsizleşmesine neden olmaktadır.
Hukuki riskleri azaltma önerileri
Gerçekten hukuki riskleri azaltmak için, Web3 girişim ekipleri "ön dükkan arka fabrika" modelini benimserken aşağıdaki noktalara dikkat etmelidir:
Yurt içi ve yurt dışındaki temel kontrol zincirini tamamen kesmek. Proje günlük kararları, fon akışı, kullanıcı verisi işleme, pazar tanıtımı ve operasyon yönetimi, yurt dışında kayıtlı bir varlık tarafından bağımsız olarak gerçekleştirilmelidir; ilgili işlevlerin yurt içindeki ekiplerine dış kaynak olarak verilmesi yasaktır. Teknik geliştirme, duruma göre Shenzhen ekibi tarafından üstlenilebilir, ancak bu "sadece araştırma ve geliştirme" aşamasıyla sıkı bir şekilde sınırlı olmalıdır; proje lansmanından sonraki fon yönetimi, kullanıcı işletimi, pazar faaliyetleri gibi hassas konuları kapsamaz.
Teknik araştırma ve geliştirme ile ürün işletme işlevlerinin karıştırılmasından kaçının. Teknik ekibin çalışma alanını netleştirin, Hong Kong varlığının uyumluluk ekibi ve operasyon ekibi ile sıkı bir şekilde ayrım yapın, teknik geliştirmenin yalnızca "arka ofis" olarak var olmasını ve "ön ofis" iş operasyonlarına katılmamasını sağlayın.
Açık bir yasal ve uyumluluk güvenlik duvarı oluşturun. Profesyonel hukuk uzmanlarının yardımıyla, sözleşme düzeyinde, personel yapısı düzeyinde ve fon akış zincirinde, yerel ekip ile net bir izolasyon mekanizması kurun. Bu, teknik geliştirme sözleşmelerinde yerel ekibin fon hesaplama, token dağıtımı, kullanıcı yönetimi gibi konulara girmesini açıkça yasaklamayı; yurt dışında bağımsız bir tüzel kişilik veya vakıf aracılığıyla projenin IP'sini, varlıklarını ve marka haklarını elinde tutmayı içerir, böylece yerel taraflar "teknik hizmetler" adı altında sorumluluktan kaçınamaz.
Her yargı alanında uyumluluk kayıtlarını önceden hazırlayın. Proje sahibi Hong Kong'da kayıtlı ise, ilgili lisansları mümkün olan en kısa sürede almak için başvuruda bulunulması önerilir, böylece kullanıcıya sunulan tüm finansal hizmet faaliyetlerinin uyum çerçevesinde yürütülmesi sağlanır. Aynı zamanda, Çin anakarasında herhangi bir tanıtım, topluluk yönetimi, ödeme ve hesaplama gibi faaliyetlerin yürütülmesinden kaçınarak, "yerel sakinlere dolaylı olarak hizmet sunma" riski azaltılmalıdır.
Sonuç
"Ön dükkân, arka fabrika" modeli bir gerçek seçenek olarak değerlendirilebilir, ancak ön koşul olarak ekibin yurt içi ve yurt dışı kaynaklarının ve sorumluluklarının net bir şekilde ayrılması gerekmektedir; bu, yurt içi teknik geliştirmeyi yurt dışı finansal faaliyetlerin "gizli desteği" haline getirmekten kaçınmak içindir. Ancak mevcut düzenleyici politikalar altında, bu model en iyi uzun vadeli çözüm değildir. Düzenlemeler giderek daha katı hale gelmekte ve riskler de kaçınılmaz olarak artmaktadır; biraz dikkatsizlik, ciddi sonuçlarla karşılaşma riskini doğurabilir.
Bu nedenle, Çinli girişimcilere gerçek bir "denizaşırı" modeli gerçekleştirmeleri önerilmektedir; teknoloji geliştirme, şirket yönetimi ve finansal operasyonları yurt dışında bütün olarak uygulamalı ve yurt dışı denetim kurumlarının Uyumluluk yönetimini kabul etmelidirler. Ancak bu şekilde Web3 alanında uzun vadeli ve sağlam bir gelişim sağlanabilir.
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
21 Likes
Reward
21
8
Share
Comment
0/400
StakeTillRetire
· 08-01 14:26
Shenzhen'de çalışmaktan kaçınıyor musun?
View OriginalReply0
PanicSeller
· 08-01 07:03
Olmazsa Shenzhen'i güzelleştir.
View OriginalReply0
CryptoMom
· 07-30 23:36
Ölü dostlarım, ben ölmem, bir pozisyon girin!
View OriginalReply0
LiquidityWitch
· 07-29 15:06
Önce Hong Kong'da Kripto Para Trade, sonra Shenzhen'de kod yazmak.
View OriginalReply0
MetaMaximalist
· 07-29 15:01
açıkçası bu hk/sz modeli şu anda zirve inovasyon arbitrajı
View OriginalReply0
DeFiVeteran
· 07-29 14:58
Hong Kong bu konuda oldukça açıktır, düzenleme çok serbesttir.
Web3 girişiminin Uyumluluk labirenti: Hong Kong ve Shenzhen ön dükkân arka fabrika modeli avantajları ve dezavantajları analizi
Web3 Girişiminin Uyumluluk Zorlukları: Hong Kong ve Shenzhen "Ön Dükkan Arka Fabrika" Modelinin Analizi
Son yıllarda, Web3 girişim dünyasında "ön dükkan arka fabrika" olarak adlandırılan bir model dikkat çekmektedir. Bu model genellikle, Hong Kong'da proje veya şirket kurulmasını, düzenlemelere ve yurt dışı sermayeye yönelik olmasını, Shenzhen'de ise teknik geliştirme ve kısmi operasyonların organize edilmesini ifade eder; böylece güçlü Ar-Ge yeteneklerinden ve daha düşük maliyetlerden faydalanılır. Ancak, bu model gerçekten Uyumluluk sağlıyor mu? Web3 girişimi için uygulanabilir bir yol haline gelebilir mi? Bu makalede bu konu derinlemesine incelenecektir.
"Ön Dükkan Arka Fabrika" Modelinin Kökeni
Bu modelin ortaya çıkmasının başlıca nedeni, düzenleyici kurumların yalnızca projelerin doğrudan yerel kullanıcılara hizmet edip etmediğine değil, aynı zamanda projelerin gerçek işletimi, temel karar verme süreçleri ve fon yönetiminin nerede yapıldığına da dikkat etmesidir. Görünüşte, birçok Web3 projesi yasal varlıklarını ve iş kayıtlarını Hong Kong veya diğer yurtdışı bölgelerde oluşturmakta, teknik yöntemler kullanarak hizmet alanını Hong Kong ve yurtdışı kullanıcılarıyla sınırlamakta ve yurtdışında fon tasfiyesi, lisans başvurusu ve pazarlama gibi aşamaları tamamlamaktadır.
Şenzhen'de bir teknik ekip kurmayı seçmek, maliyet etkinliği ve teknik avantajlar göz önünde bulundurularak yapılmıştır. Şenzhen, Guangdong-Hong Kong-Makao Büyük Koyu Bölgesi'nin önemli bir parçası olarak, olgun bir teknoloji AR-GE altyapısına ve zengin Web3 yetenek havuzuna sahiptir. Birçok proje için, temel AR-GE'yi Şenzhen'e dış kaynak kullanarak yaptırmak, geleneksel internet endüstrisindeki "yurtdışı şirket + yurtiçi dış kaynak geliştirme" modeline benzer bir durumdur ve normal bir ticari seçenektir.
"Ön Dükkan Arka Fabrika" Modelinin Karşılaştığı Zorluklar
Yüzeyde, bu model yurtiçi ve yurtdışı operasyon işlevlerini net bir şekilde ayırarak, düzenleyici doğrudan müdahale riskini geçici olarak önlüyor gibi görünmektedir. Ancak, bu modelin doğası gereği hala güçlü bir Uyumluluk hassasiyeti vardır.
Web3 projelerinin teknik geliştirme, ürün iterasyonu ve iş operasyonları yüksek derecede birbirine bağlıdır. Birçok durumda, yerel teknik ekipler sadece geliştirme işlerini üstlenmekle kalmayıp, aynı zamanda token tasarımı, bazı operasyonlar, veri işleme hatta kullanıcı desteği gibi aşamalara da kaçınılmaz bir şekilde katılmaktadır; bu da projenin uyumluluk açısından riskler taşımaktadır.
Regülatörler, yalnızca yüzeysel yapıların düzenlemelere uygun olup olmadığını değil, aynı zamanda projenin gerçek kontrol zincirine de derinlemesine bakacaklar - kimlerin temel işletme haklarına, finans akış karar verme yetkisine ve kullanıcı verileri yönetim yetkisine sahip olduğuna. Eğer projenin günlük işletme yönetimi, kritik kararlar ve finans işlemleri hâlâ yurtiçinde yoğunlaşıyorsa, projenin ana gövdesi Hong Kong'da kaydedilmiş olsa bile, hizmet sunduğu müşteriler yurtdışındaki kullanıcılarla sınırlı olsa bile, bu durum "gerçek anlamda" yurtiçi kaynakları kullanarak yasadışı finansal hizmetler sunduğu olarak kolayca değerlendirilebilir.
Dikkate değer bir diğer husus, bazı projelerin maliyetleri düşürmek veya verimliliği artırmak için, pazarlama, topluluk yönetimi hatta müşteri hizmetlerinin bir kısmını Shenzhen ekibine dış kaynak olarak vermeyi veya doğrudan yerel ekipten küresel kullanıcılara yönelik operasyonel faaliyetler başlatmayı tercih etmeleridir. Bu tür bir uygulama, düzenleyici otoriteler tarafından ana operasyon zincirinin net bir şekilde ayrılmadığı ve yasal düzenlemeleri aşma şüphesi taşıdığı şeklinde değerlendirilebilir.
Ayrıca, teknik ekibin ürün mantığı tasarımına derinlemesine katılımı nedeniyle, yüzeysel olarak yurtdışında yeni ürün veya özelliklerin piyasaya sürüldüğü görünse de, geliştirme ve lansman süreçleri çoktan Shenzhen'de tamamlanmış olabilir. Bu da yurtiçi ekip ile finansal hizmetler arasındaki sınırların daha da belirsizleşmesine neden olmaktadır.
Hukuki riskleri azaltma önerileri
Gerçekten hukuki riskleri azaltmak için, Web3 girişim ekipleri "ön dükkan arka fabrika" modelini benimserken aşağıdaki noktalara dikkat etmelidir:
Yurt içi ve yurt dışındaki temel kontrol zincirini tamamen kesmek. Proje günlük kararları, fon akışı, kullanıcı verisi işleme, pazar tanıtımı ve operasyon yönetimi, yurt dışında kayıtlı bir varlık tarafından bağımsız olarak gerçekleştirilmelidir; ilgili işlevlerin yurt içindeki ekiplerine dış kaynak olarak verilmesi yasaktır. Teknik geliştirme, duruma göre Shenzhen ekibi tarafından üstlenilebilir, ancak bu "sadece araştırma ve geliştirme" aşamasıyla sıkı bir şekilde sınırlı olmalıdır; proje lansmanından sonraki fon yönetimi, kullanıcı işletimi, pazar faaliyetleri gibi hassas konuları kapsamaz.
Teknik araştırma ve geliştirme ile ürün işletme işlevlerinin karıştırılmasından kaçının. Teknik ekibin çalışma alanını netleştirin, Hong Kong varlığının uyumluluk ekibi ve operasyon ekibi ile sıkı bir şekilde ayrım yapın, teknik geliştirmenin yalnızca "arka ofis" olarak var olmasını ve "ön ofis" iş operasyonlarına katılmamasını sağlayın.
Açık bir yasal ve uyumluluk güvenlik duvarı oluşturun. Profesyonel hukuk uzmanlarının yardımıyla, sözleşme düzeyinde, personel yapısı düzeyinde ve fon akış zincirinde, yerel ekip ile net bir izolasyon mekanizması kurun. Bu, teknik geliştirme sözleşmelerinde yerel ekibin fon hesaplama, token dağıtımı, kullanıcı yönetimi gibi konulara girmesini açıkça yasaklamayı; yurt dışında bağımsız bir tüzel kişilik veya vakıf aracılığıyla projenin IP'sini, varlıklarını ve marka haklarını elinde tutmayı içerir, böylece yerel taraflar "teknik hizmetler" adı altında sorumluluktan kaçınamaz.
Her yargı alanında uyumluluk kayıtlarını önceden hazırlayın. Proje sahibi Hong Kong'da kayıtlı ise, ilgili lisansları mümkün olan en kısa sürede almak için başvuruda bulunulması önerilir, böylece kullanıcıya sunulan tüm finansal hizmet faaliyetlerinin uyum çerçevesinde yürütülmesi sağlanır. Aynı zamanda, Çin anakarasında herhangi bir tanıtım, topluluk yönetimi, ödeme ve hesaplama gibi faaliyetlerin yürütülmesinden kaçınarak, "yerel sakinlere dolaylı olarak hizmet sunma" riski azaltılmalıdır.
Sonuç
"Ön dükkân, arka fabrika" modeli bir gerçek seçenek olarak değerlendirilebilir, ancak ön koşul olarak ekibin yurt içi ve yurt dışı kaynaklarının ve sorumluluklarının net bir şekilde ayrılması gerekmektedir; bu, yurt içi teknik geliştirmeyi yurt dışı finansal faaliyetlerin "gizli desteği" haline getirmekten kaçınmak içindir. Ancak mevcut düzenleyici politikalar altında, bu model en iyi uzun vadeli çözüm değildir. Düzenlemeler giderek daha katı hale gelmekte ve riskler de kaçınılmaz olarak artmaktadır; biraz dikkatsizlik, ciddi sonuçlarla karşılaşma riskini doğurabilir.
Bu nedenle, Çinli girişimcilere gerçek bir "denizaşırı" modeli gerçekleştirmeleri önerilmektedir; teknoloji geliştirme, şirket yönetimi ve finansal operasyonları yurt dışında bütün olarak uygulamalı ve yurt dışı denetim kurumlarının Uyumluluk yönetimini kabul etmelidirler. Ancak bu şekilde Web3 alanında uzun vadeli ve sağlam bir gelişim sağlanabilir.